Historia pałacu Lenno wiąże się ze stojącymi obok ruinami wleńskiego
zamku. W 1653 r. zrujnowaną twierdzę kupił od Zedlitzów Adam von
Kühlhaus, były porucznik w służbie króla Francji Ludwika XIII. On to w
latach 1653 - 1663 wystawił nową siedzibę wykorzystując częściowo
budulec z ruin zamku oraz założył ozdobny ogród z formowanymi drzewami i
fontannami, gdzie również wykorzystał instalację wodociągową z 1567 r.
Odnowił również stojący w sąsiedztwie drewniany kościółek św. Jadwigi,
zastępując go w 1622 r. świątynią murowaną. Majątek należał do rodziny
von Kühlhaus do 1728 r. Następnie, w latach 1728 – 1827 do panów von
Grunfeld und Guttenstädten, a od 1828 do 1945 r. do braci von Haugwitz i
ich potomków.
Po II wojnie światowej mieścił się tutaj
szpital kolejowy, a następnie PGR, który doprowadził dawny majątek do
ruiny. Kilka lat temu kupił go Belg, pan Luk Vanhauwaert, który powoli
przywraca mu dawną świetność. W pałacu funkcjonuje gościnne „Cafe
Lenno”.
(Historia obiektu za : M. Chorowska, T. Dudziak, K. Jaworski, A.
Kwaśniewski – „Zamki i dwory obronne w Sudetach. Tom II – Księstwo
Jaworskie”)
niedziela, 30 kwietnia 2017
Radziecki szpital w Lasku Złotoryjskim
"Ten ogromny kompleks szpitalny wybudowany został tuż przed II Wojną
Światową na terenie ówczesnej Rzeszy, jako placówka zarezerwowana dla
wojsk Wehrmachtu. W tym miejscu warto przypomnieć, że w owym czasie
Legnica była miejscem szkolenia ukraińskich organizacji wojskowych,
które we wrześniu 39 roku brały czynny udział w napaści na Polskę.
Przez cały okres trwania działań wojennych zlokalizowany w tzw. Lasku Złotoryjskim szpital przyjmował rannych z wielu frontów. Po wojnie, kiedy Legnica znalazła się w zasięgu granic Rzeczpospolitej, a wielką jej część zajęli oprawcy zwani dowództwem Północnej Grupy Wojsk Armii Radzieckiej, obiekt stał się Centralnym Szpitalem Północnej Grupy Wojsk. Nie był w pełni wykorzystywany, ale jak tysiące innych obiektów w czasie Zimnej Wojny pozostawał w odwodzie na wypadek wystąpienia kolejnych konfliktów zbrojnych.
Sowieci opuścili szpital w roku 1992, rok później ziemię legnicką opuścił ostatni radziecki żołnierz."
Ślący Eksploratorzy
Przez cały okres trwania działań wojennych zlokalizowany w tzw. Lasku Złotoryjskim szpital przyjmował rannych z wielu frontów. Po wojnie, kiedy Legnica znalazła się w zasięgu granic Rzeczpospolitej, a wielką jej część zajęli oprawcy zwani dowództwem Północnej Grupy Wojsk Armii Radzieckiej, obiekt stał się Centralnym Szpitalem Północnej Grupy Wojsk. Nie był w pełni wykorzystywany, ale jak tysiące innych obiektów w czasie Zimnej Wojny pozostawał w odwodzie na wypadek wystąpienia kolejnych konfliktów zbrojnych.
Sowieci opuścili szpital w roku 1992, rok później ziemię legnicką opuścił ostatni radziecki żołnierz."
Ślący Eksploratorzy
Subskrybuj:
Posty (Atom)